Doğumun olduğu gün aslında rutin kontrolümdü 40.hafta nst testinde kalp atışları biraz yüksek çıkınca doktorum hemen bugün epidural sezeryana alıyoruz dedi. Korktum ama nasıl olurdu ben sezeryanda istemiyordum, normal doğum belirtimin hiçbiriside yoktu. Korktum ağladım. Doktorum "bebeğin doğduğunda onu ilk sen görmek istemezmisin bu yüzden epidural olmalı bence" deyince bende ipler koptu ve tamam dedim.
Ameliyathaneye giderken ağladım o duygu yoğunlğu çok farklı ama onun sesini duyduğumda işte HAYAT dedim bu olmalıydı hayat asıl hayat.
Sonrası öyle işte uykusuz geceler annelik :) artık anneydim mutluydum. Onu her kucağıma aldığımda bana muhtaç bir yavru ve cennetin kokusu tüm özet bu
canımın canı... ELAM